Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Στον αέρα το μετρό Θεσσαλονίκης για 500 μέτρα γης

Χαριστική βολή στο πολύπαθο έργο του μετρό Θεσσαλονίκης δίνει απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου της πόλης, με την οποία μετατίθεται για το μέλλον απαλλοτρίωση έκτασης 500 μέτρων για να ξεκινήσουν οι εργασίες κατασκευής του σταθμού στη Βούλγαρη, που είναι από τις πιο
πυκνοκατοικημένες περιοχές της συμπρωτεύουσας.
 Η απόφαση, η οποία εκδόθηκε με καθυστέρηση μηνών, προκαλεί μεγάλο εκνευρισμό στο υπουργείο Μεταφορών και την Αττικό Μετρό καθώς σηματοδοτεί έναν πρόσθετο κύκλο καθυστερήσεων τουλάχιστον ενός χρόνου.

Ερχεται δε να προστεθεί στα ανυπέρβλητα εμπόδια που αντιμετωπίζει το έργο με τις αρχαιότητες στη Βενιζέλου και τον δήμαρχο κ. Γιάννη Μπουτάρη που επιμένει να προηγηθεί υπουργική απόφαση για προστασία των αρχαιολογικών ευρημάτων της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης προκειμένου να αποσύρει τις προσφυγές στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
 Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι, καθώς και σε αυτή την περίπτωση η εκδίκαση των ασφαλιστικών μέτρων δεν θα γίνει πριν από τις αρχές του 2014, δημιουργώντας νέο εκτροχιασμό χρονοδιαγράμματος όταν η υπόθεση σέρνεται ήδη από τις αρχές του χρόνου.
Στην Αττικό Μετρό καταβάλλεται προσπάθεια να εξαντληθούν όλα τα νομικά περιθώρια ώστε να υπάρξει υπερπήδηση των εμποδίων για τη Βούλγαρη καθώς σε διαφορετική περίπτωση μελετάται σοβαρά το ενδεχόμενο της κατάργησης του σταθμού.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η απόφαση του δικαστηρίου δεν καθορίζει την τιμή της απαλλοτρίωσης και προτείνει νέα πραγματογνωμοσύνη ώστε να γίνει νέα εκτίμηση και εν συνεχεία νέο δικαστήριο.
 Η υπόθεση έχει ξεπεράσει κάθε πρόβλεψη. 
Η κύρια απαλλοτρίωση στην περιοχή ολοκληρώθηκε το 2011.
Οι συμπληρωματικές απαλλοτριώσεις θα εκδικάζονταν τον Μάιο του 2012. Προκηρύχθηκαν στο μεταξύ εθνικές εκλογές και μετατέθηκαν πέντε μήνες αργότερα.

Ομως και πάλι δεν εκδικάστηκαν λόγω κινητοποιήσεων των δικαστικών και τελικά η δίκη ορίστηκε για τον Μάρτιο του 2013!
 Η απόφαση που προαναφέραμε εκδόθηκε στις αρχές Σεπτεμβρίου και έκτοτε η Αττικό Μετρό τρέχει να περισώσει ό,τι μπορεί.
Ασφαλέστερη λύση, στην οποία όμως μέχρι την ώρα που γράφονταν τούτες οι γραμμές δεν είχαν καταλήξει, ήταν να κατατεθούν στο Παρακαταθηκών και Δανείων τα χρήματα της απαλλοτρίωσης, όπως γίνεται συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις.

Ωστόσο, το ερώτημα που προκύπτει είναι τι ποσό θα κατατεθεί από τη στιγμή που δεν έχει οριστεί τιμή και αν θα συναινέσουν με τη λύση αυτή οι ιδιοκτήτες της γης.

 «Η ακύρωση ενός σταθμού είναι πάντοτε η τελευταία λύση που επιλέγεται μόνο όταν εξαντληθούν όλα τα πιθανά εναλλακτικά σενάρια», αναφέρει ο επικεφαλής της Αττικό Μετρό κ. Χρήστος Τσίτουρας στο «business stories».
Μας εξηγεί ότι υπάρχει καταρχήν προφορική συζήτηση με το Παρακαταθηκών και Δανείων να κατατεθούν τα χρήματα, επιφυλάσσεται όμως να απαντήσει αν η λύση αυτή μπορεί να περπατήσει.

Τι επιπτώσεις θα είχε ωστόσο πιθανή κατάργηση του σταθμού; 

 Στην Αττικό Μετρό θεωρούν ότι η πιθανότητα κατάργησης του σταθμού δεν θα επέφερε μεγάλα προβλήματα στο έργο καθώς είναι προς το τέλος της γραμμής και ο κόσμος θα μπορεί να εξυπηρετηθεί μελλοντικά από τον σταθμό της Νομαρχίας, στην επέκταση προς Καλαμαριά, που είναι ο πιο κοντινός.
Το σίγουρο πάντως είναι ότι στις μετακινήσεις προκαλείται ένα σοβαρό έλλειμμα, καθώς η Βούλγαρη είναι μία από τις πλέον αστικοποιημένες περιοχές της πόλης που θα εξυπηρετεί μεγάλο όγκο επιβατικού κοινού.
Η συνολική απόσταση από τους δύο παρακείμενους σταθμούς (Πατρίκιος, Νομαρχία) είναι 1.050 μέτρα, ενώ η απόσταση ανάμεσα στον Πατρίκιο και τη Νέα Ελβετία (τέλος της γραμμής) είναι 1.500 μέτρα, πολύ πάνω από τα ευρωπαϊκά στάνταρ που είναι από 500 έως 800 μέτρα.
 Επιπτώσεις πάντως θεωρείται ότι θα υπάρξουν τόσο στο συμβατικό και οικονομικό αντικείμενο του έργου όσο και στα έσοδα της Αττικό Μετρό.

Ανάλογες σκέψεις που είχαν γίνει αρχικά για τη Βενιζέλου εγκαταλείφθηκαν για τον λόγο ότι ο σταθμός βρισκόταν στη μέση της βασικής γραμμής και θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στις πρόσθετες υποδομές και τα συστήματα λειτουργίας του μετρό (χώρους σηματοδότησης, δωμάτια παροχών ΔΕΗ κ.ά.).

 Επιπλέον, θα μεταφραζόταν σε τεράστια πρόσθετη δαπάνη.
Το αντίστοιχο παράδειγμα της Αθήνας, με την κατάργηση αρχικά του σταθμού Κεραμεικός και τη δημιουργία τερματικού σταθμού στο Μοναστηράκι, είχε πρόσθετο κόστος 150 εκατ. ευρώ και καθυστέρησε τρία χρόνια τη γραμμή 3.

Της Μαριάννας Τζάννε

Πηγή: newmoney.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου