Παρασκευή 31 Αυγούστου 2012

Ευρώ: άχρηστο και αναντικατάστατο

Ο προφέσορας Νουριέλ Ρουμπινί, ο οποίος είχε προβλέψει την κρίση του 2008, δήλωσε ότι της ευρωζώνης με τη σημερινή της μορφή της έμεινε μάξιμουμ μισό έτος ζωής.

Μετά θα διαλυθεί
πλήρως ή θα διασπαστεί εν μέρει.

 Όμως πολλοί εμπειρογνώμονες είναι πεπεισμένοι ότι το ευρώ δεν μπορεί να ξεψυχήσει, γιατί έχει γίνει εναλλακτική λύση σε ό,τι αφορά την αντικατάσταση του δολαρίου, χωρίς το οποίο ο κόσμος δεν μπορεί να προχωρήσει. 

 Οι ευρωσκεπτικιστές έχουν επανειλημμένα χαρακτηρίσει την ίδια την ιδέα του Κοινού οικονομικού και νομισματικού χώρου στη Γηραιά ήπειρο ως θνησιγενή.

 Η απόφαση, λένε, ήταν πολιτική και ελάχιστα σκέφτονταν για την οικονομία. 

Κατά την άποψη του οικονομικού αναλυτή Ίγκορ Νικολάεφ, η υιοθέτηση του ευρώ δεν έδωσε κίνητρο για επιπρόσθετη οικονομική ανάπτυξη της περιοχής: 

 - Παρακολουθήσαμε τη δυναμική των μέσων ετήσιων δειχτών εξαγωγής και εισαγωγής, καθώς και του ακαθάριστου εθνικού προϊόντος των τελευταίων 8-10 χρόνων από την ίδρυση της ευρωζώνης και μετά την ίδρυση.
 Κανένα σημαντικό αποτέλεσμα δεν υπάρχει, μάλιστα στις εξαγωγές και τις εισαγωγές σημειώθηκε μείωση των δειχτών.

 Εν πάση περιπτώσει, όταν δημιουργούσαν το ευρώ, σχεδόν κανένας δεν έβλεπε σ΄ αυτό αντίβαρο του πανίσχυρου δολαρίου.
 Ήταν μάλλον γερμανικό σχέδιο για την ενίσχυση του ελέγχου των αγορών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
 Εκτός αυτού η Γερμανία έπρεπε με κάποιο τρόπο να απαντήσει στην ανάπτυξη των οικονομιών της Ασίας και της Λατινικής Αμερικής.

 Στο θέμα αναφέρεται η εμπειρογνώμονας στα θέματα μακροοικονομίας Ελένα Ματρόσοβα: 

 - Για τους Γερμανούς ήταν ήδη δύσκολο να ανταγωνιστούν παρά το επίπεδο της τεχνικής τους ανάπτυξης, με τέτοιες χώρες, όπως η Βραζιλία ή η Κίνα. Η Ενωμένη Ευρώπη ήταν γερμανικό σχέδιο. Ενώ οι περιφερειακές χώρες της ΕΕ βρέθηκαν σε οικονομική παγίδα. Στον ανταγωνισμό με τις αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κίνας και της Ινδίας τις εμπόδιζε το ακριβό ευρώ. 

Να ανταγωνιστούν τη Γερμανία δεν μπορούσαν εξαιτίας της διαφοράς στα βιομηχανικά δυναμικά.
 Οι υποστηριχτές της Ενωμένης Ευρώπης υπενθυμίζουν ότι το ευρώ έγινε καταλυτής της ανάπτυξης του εμπορίου του Κοινού οικονομικού χώρου.
 Βέβαια, προβλήματα υπάρχουν, όμως δεν σχετίζονται με τις διαδικασίες ολοκλήρωσης, αλλά με τα λάθη συγκεκριμένων κυβερνήσεων.

 Τέλος, το κύριο και αδιαμφισβήτητο επίτευγμα του ευρώ είναι το ότι ντε φάκτο έγινε ο μοναδικός πραγματικός ανταγωνιστής του δολαρίου στην παγκόσμια οικονομία.

 Ο οικονομολόγος Μιχαήλ Χάζιν είναι πεπεισμένος ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες καταβάλλουν αρκετές προσπάθειες προκειμένου, αν όχι να εξουδετερώσουν, τουλάχιστον να εξασθενήσουν αυτό τον ανταγωνιστή:

 - Ακριβώς γι΄αυτό το λόγο οι ΗΠΑ προσπαθούν απεγνωσμένα να αναγκάσουν τη Γερμανία να πληρώσει τη νύφη για όλους. 
Γιατί θέλουν στην Ευρώπη να είναι όλοι το ίδιο αδύνατοι.
 Στην κοινότητα εμπειρογνωμόνων υπάρχουν και αρκετοί που θεωρούν ότι η επιστροφή των μελών της ευρωζώνης στα εθνικά νομίσματα θα ήταν η καλύτερη λύση του ευρωπαϊκού δράματος.
 Όμως, για να χωρίσουν, πρέπει να προχωρήσουν στην καταστροφή των οικονομικών σχέσεων, που αναπτύχθηκαν στη διάρκεια 15 χρόνων – χρεωστικά ομόλογα σε ευρώ, μετοχές των ευρωπαϊκών εταιριών και υπογραμμένες συμφωνίες. 
Γι΄αυτό το σκοπό θα χρειαστεί πολύς καιρός και χρήματα. 
Εκτός αυτού οι εμπειρογνώμονες φοβούνται ότι η εμπιστοσύνη στις νέες χρηματικές μονάδες θα είναι πολύ ασήμαντη.
 Η οικονομία της ηπείρου δεν θα μπορέσει να λειτουργήσει, ωσότου εμφανιστεί κάποιο νέο αξιόπιστο νόμισμα.

 Τέτοιο νόμισμα, κατα την άποψη του Μιχαήλ Χάζιν, μπορεί να είναι μόνο το νόμισμα της Γερμανίας, το οποίο θα γίνει ανάλογο του ευρώ. 

 Άλλο ένα σημαντικό σημείο είναι το ότι η έννοια «διάλυση της ευρωζώνης» ερμηνεύεται υπερβολικά πλατιά. 
Για να τερματίσει την ύπαρξή του στην Ευρώπη ο νομισματικός χώρος χρειάζεται αποχώρηση από αυτόν των μισών χωρών-μελών ή των κορυφαίων οικονομιών – της Γαλλίας και της Γερμανίας. 
Σήμερα γίνεται λόγος για την αποχώρηση μερικών προβληματικών χωρών.
 Και αυτό δεν είναι αφορμή για να θάβουν το ευρώ. 

απο τη  Φωνή της Ρωσίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου