Του Γιάννη Τριήρη
Πανευρωπαϊκό προβληματισμό έχει προκαλέσει η Γερμανογαλλική πρόταση για ένα νέο «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας» μέσα από το οποίο ενδέχεται να προωθηθεί η «κοινή ευρωπαϊκή λύση» . Οι άγραφες προτάσεις ήδη έχουν αποκτήσει σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αισιόδοξους οπαδούς αλλά και φανατικούς πολέμιους, ακόμη σε επίπεδο κορυφής.
Ωστόσο είναι παρακινδυνευμένο να πάρει κάποιος απλός πολίτης θέση στο μείζον αυτό ζήτημα, καθώς ακόμη και οι πρωθυπουργοί των χωρών μελών της Ε.Ε. διαφωνούν για την ορθότητα ή μη των φημολογούμενων αλλαγών .
Το βέβαιο είναι ότι κάποιες χώρες μπορούν να υλοποιήσουν άμεσα και χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα τις αλλαγές που λέγεται ότι θα έρθουν με το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», ενώ κάποιες άλλες όχι.
Και επίσης βέβαιο είναι ότι η χώρα μας θα είναι απ αυτές που θα μπορέσουν να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Όχι μόνο από πλευράς κοινωνίας, αλλά και πολιτικού συστήματος.
Γιατί από την μεταπολίτευση και μετά , κατά καιρούς έχουν ληφθεί σκληρά μέτρα και έχουν υπάρξει περίοδοι λιτότητας, όπως και σήμερα. Το ανησυχητικό όμως είναι ότι, παρά τις θυσίες που έγιναν και παλαιότερα και σήμερα, ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Γιατί οι θυσίες που έγιναν και γίνονται ήταν προς την λάθος κατεύθυνση. Όλοι οι ενήλικες Έλληνες , θα θυμούνται ότι κάθε προσπάθεια εξυγίανσης των δημοσιονομικών μας , γινόταν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο με την επιβολή βαρύτατης φορολογίας, πολιτική άκρως αντιαναπτυξιακή και σήμερα με την δραστική περικοπή των εργατικών δικαιωμάτων και των αμοιβών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.
Μα τέτοιες λύσεις , δεν χρειάζονται κυβερνήσεις, υπουργοί οικονομίας και οικονομικών , σύμβουλοι και παρασύμβουλοι για να τις λάβουν.
Και ένα παιδί του δημοτικού να ρωτούσες θα σου έλεγε ότι για να εξοικονομήσεις πόρους και να γεμίσεις τα ταμεία, το πιο απλοϊκό είναι να μην πληρώνεις τις υποχρεώσεις σου και να εισπράττεις από φόρους .
Άλλωστε και αυτό έκανε ο Ναστραντίν Χότζας όταν είχε οικονομικό πρόβλημα. Δεν τάιζε το γάιδαρο του και αυτός ψόφησε με το Χότζα να αναφωνεί: «τώρα που έμαθε να μην τρώει , ψόφησε ο άτιμος».
Και, όμως, υπάρχουν ενέργειες που θα μπορούσαν να γίνουν άμεσα και να δώσουν λύσεις στο πρόβλημα της χώρας, ώστε αυτό τουλάχιστον να μην μεγεθυνθεί. Λύσεις που πράγματι θα μπορούσαν να ενταχθούν στην λεγόμενη από τον πρωθυπουργό της χώρας «επανάσταση του αυτονόητου».
Ας δούμε δειγματοληπτικά μια εικοσάδα από αυτά τα αυτονόητα που δεν υλοποιούνται:
1 -Στη φορολογία δεν χρειάζονται συνεχείς και αναποτελεσματικές αυξήσεις φόρων. Το αντίθετο μάλιστα. Απαιτείται η μείωση των φορολογικών συντελεστών για τις επιχειρήσεις. Γιατί καμία σοβαρή επένδυση δεν μπορεί να γίνει, όσο η Ελλάδα φορολογεί την επιχείρηση 4 φορές υψηλότερα σε σύγκριση με τις γειτονικές της χώρες.
2 -Είναι άμεση ανάγκη να καταργηθεί ο απαρχαιωμένος Κώδικας Βιβλίων και Στοιχείων, με στόχο τη μείωση της γραφειοκρατίας, των φαινομένων διαφθοράς, του διαχειριστικού κόστους και της αβεβαιότητας για τις επιχειρήσεις. Ένας κώδικας που κάνει ακόμη και τους αγγέλους να φαίνονται διάβολοι.
3 -Στις συναλλαγές του το Δημόσιο, πρέπει να επανακτήσει την αξιοπιστία του. Ζητήματα άμεσης προτεραιότητας είναι Ο αυτοδίκαιος συμψηφισμός των οφειλών προς το δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και η ανταποδοτικότητα των υπηρεσιών του δημοσίου προς τους φορολογούμενους.
4 - Η εφαρμογή της Ευρωπαϊκής Οδηγίας, σύμφωνα με την οποία το δημόσιο οφείλει να εξοφλεί τις επιχειρήσεις σε ένα διάστημα 30 ημερών, με εξαίρεση τους φορείς της υγείας όπου το χρονικό διάστημα έχει ορισθεί στις 60 ημέρες.
5 -Η απλοποίηση της διαδικασίας συμμετοχής των επιχειρήσεων σε διαγωνισμούς του Δημοσίου και η αντιμετώπιση του προβλήματος των απαρχαιωμένων ή ελλιπών τεχνικών προδιαγραφών.
6 -Την άμεση ενεργοποίηση του ΕΣΠΑ , του Ταμείου Ανάπτυξης Νέας Οικονομίας, του ΤΕΜΠΜΕ, του νέου Αναπτυξιακού Νόμου, του Νόμου για τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα.
7 -Η εφαρμογή μέτρων στήριξης για κλάδους με κρίσιμη συμμετοχή στα δημόσια έσοδα και στην απασχόληση.
8 - Η τόνωση των τοπικών αγορών, με μέτρα για την αντιμετώπιση των κυκλοφοριακών προβλημάτων και της έλλειψης χώρων στάθμευσης μείωση των δημοτικών τελών, με στόχο τη στήριξη των τοπικών επιχειρήσεων και βέβαια η μείωση των δημοτικών τελών.
9 -Η μείωση του αριθμού των απαιτούμενων διαδικασιών και εγγράφων για την πραγματοποίηση εξαγωγών και η άμεση επιστροφή ΦΠΑ στις εξαγωγικές επιχειρήσεις.
10 - Ο εκσυγχρονισμός των εμπορικών υπηρεσιών των Πρεσβειών της Ελλάδας στο εξωτερικό και η αποτελεσματικότερη προώθηση του brand Made in Greece στη διεθνή αγορά.
11 -Η απλοποίηση του θεσμικού πλαισίου της αγοράς προϊόντων, το οποίο είναι σήμερα ένα από τα πιο παρεμβατικά μεταξύ των χωρών – μελών του ΟΟΣΑ.
12 -Η κωδικοποίηση και απλοποίηση του αγορανομικού κώδικα.
13 -Η άμεση ολοκλήρωση του διαγωνισμού για την πλήρη λειτουργία του Γενικού Εμπορικού Μητρώου , ώστε να απλοποιηθούν και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες ίδρυσης επιχειρήσεων.
14 -Η θεσμοθέτηση Νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής
15 - Η ολοκλήρωση της αναθεώρησης του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τον Τουρισμό.
16 - Η απεγκλωβισμός του δημοσίου από την κομματικοποίηση.
17 - Η απελευθέρωση της παιδείας και η σύνδεση της με την παραγωγικότητα.
18 -Η επιλογή αρίστων για την διοίκηση των κρατικών οργανισμών και επιχειρήσεων , που προϋποθέτει και μισθολογικές αναβαθμίσεις.
19 -Η ύπαρξη σοβαρών μελετών και διαλόγου πριν από την λήψη κάθε απόφασης.
20 -Η απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας και του θεμιτού κέρδους.
Αν δεν είναι τα παραπάνω στοιχεία της «επανάστασης του αυτονόητου», τότε ποια είναι; Η ανεργία, η φτώχεια, η ακρίβεια, η βαριά φορολογία, η ανυπαρξία αναπτυξιακής προοπτικής, η παρατεταμένη ύφεση, ο κοινωνικός αυτοματισμός, η απαξίωση των επιστημόνων, των επιχειρηματιών και του συνόλου των εργαζομένων;
πηγη:www.newscode.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου