Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Η κρίση χτύπησε την βιομηχανική περιοχή Θεσσαλονίκης

Της Μαρίας Μαθιοπούλου
mathiopouloum@makthes.gr
Φωτ. Αλέξανδρος Αβραμίδης

Ο Σταμάτης Κώσταρος βρίσκεται στη Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης στη Σίνδο από το 1988, 22 ολόκληρα χρόνια. Έστησε εκεί την τζαμοποιία DeCosta και την είδε να αναπτύσσεται μαζί με τις γύρω επιχειρήσεις που έκαναν τα πρώτα βήματά τους στη ΒΙΠΕΘ. Σήμερα αναπολεί τη χρυσή δεκαετία, από το 1990 έως το 2000, όταν για να διασχίσεις τη Βιομηχανική Περιοχή χρειαζόσουν υπομονή και γερά νεύρα, μια περίοδο κατά την οποία η ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης έσφυζε από ζωή.
“Κάποτε δεν μπορούσες να κινηθείς από τα φορτηγά. Από τις 8 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ υπήρχε ζωντάνια σε όλη τη ΒΙΠΕ. Δεν προλαβαίναμε να εκτελούμε παραγγελίες και να δεχόμαστε πελάτες. Τώρα οι δρόμοι είναι άδειοι”, σημειώνει μιλώντας στη “ΜτΚ”.Ένα από τα ερημωμένα  εργοστάσια της Βιομηχανικής Περιοχής Θεσσαλονίκης είναι αυτό της  “Ανδρέας Αλιπραντής Α.Ε.”, εταιρείας οίνων, οινοπνευμάτων, ζαχαρωδών  προϊόντων, το οποίο έκλεισε πριν από μερικά χρόνια.
Τις ίδιες μνήμες έχει και ο εκπρόσωπος των εγκατεστημένων στη ΒΙΠΕΘ επιχειρήσεων, Παναγιώτης Παπαδόπουλος, πρόεδρος της PAP Glass, που εγκαταστάθηκε στην περιοχή το 1990. Σήμερα, όπως τονίζει, ένα μεγάλο ποσοστό των εταιρειών στη ΒΙΠΕ Θεσσαλονίκης υπολειτουργεί, η πλειοψηφία έχει προχωρήσει στην υιοθέτηση ελαστικών μορφών εργασίας, ενώ δεν είναι λίγες εκείνες που έχουν κλείσει, αφήνοντας πίσω τους άδεια κτίρια ή ταμπέλες του τύπου “το παρόν πωλείται”. Κατά τη χρυσή περίοδο χιλιάδες άνθρωποι, εργαζόμενοι, πελάτες, προμηθευτές, κινούνταν καθημερινά στη μεγαλύτερη Βιομηχανική Περιοχή της Ελλάδας, δημιουργώντας συμφόρηση στις κεντρικές οδούς. Η εικόνα αυτή είναι πλέον παρελθόν. Σύμφωνα με τον κ. Παπαδόπουλο, οι κλάδοι που κατά κύριο λόγο επλήγησαν στη ΒΙΠΕΘ είναι η κλωστοϋφαντουργία-ένδυση, τα έπιπλα και οι κλάδοι με άμεση εξάρτηση από τις κατασκευές. Η κρίση έδωσε το καταλυτικό χτύπημα, όμως και πριν από αυτήν υπήρχαν σημάδια απαξίωσης και φθοράς, εξαιτίας της αποβιομηχάνισης στο νομό.
“Και η δική μου εταιρεία μείωσε το ωράριο, από 40 ώρες την εβδομάδα σε 32 για έξι μήνες. Έχουμε δε επτά φορτηγά και πλέον κινούνται μόνο τα τέσσερα, τα άλλα τρία είναι παροπλισμένα. Την ίδια οδό ακολουθούν πολλές εταιρείες μέσα στη ΒΙΠΕ. Σκεφτείτε ότι η περιοχή διαθέτει πέντε μεγάλα τζαμάδικα. Τα τέσσερα έχουν προχωρήσει σε ελαστικοποίηση του ωραρίου και το πέμπτο έχει κάνει απολύσεις. Το κλίμα είναι βαρύ”, εξηγεί.

Καταγράφει την κατάσταση η ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ
Σε αυτό το φόντο η διαχειρίστρια ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ, έχει αρχίσει εδώ και λίγο καιρό να καταγράφει την υπάρχουσα κατάσταση στη ΒΙΠΕΘ, ώστε να έχει συγκεκριμένη εικόνα για το πόσες επιχειρήσεις έχουν κλείσει τα προηγούμενα χρόνια και πόσες υπολειτουργούν. Η εταιρεία σημειώνει από την πλευρά της πως σαφώς η τρέχουσα κρίση επηρεάζει τη λειτουργία των επιχειρήσεων στη ΒΙΠΕ, όμως αρκετές μονάδες έχουν κλείσει εδώ και χρόνια. Σε κάθε περίπτωση τονίζει πως οι εκτάσεις που μένουν πίσω έχουν αξία και θα βρεθούν στα χέρια νέων αγοραστών, που θα τα αξιοποιήσουν όταν η κρίση περάσει.
Μάλιστα, όπως τονίζεται, η ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ έχει αρχίσει και η ίδια να επενδύει, ενώ έχει ξεκινήσει προσπάθεια προσέλκυσης επενδυτών, για την ανάπτυξη δράσεων σε τομείς όπως η πράσινη ανάπτυξη. Την ίδια στιγμή, επισημαίνει, το πρόγραμμα που εξαγγέλθηκε πριν από λίγους μήνες από την ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ σε συνεργασία με τα υπουργεία Οικονομίας και Περιβάλλοντος με σκοπό την αναβάθμιση των ΒΙΠΕ της χώρας και γνώμονα την πράσινη ανάπτυξη και επιχειρηματικότητα, θα δώσει προοπτική τα επόμενα χρόνια, δημιουργώντας νέες ευκαιρίες και προσφέροντας ανάσα στην παραδοσιακή βιομηχανία που διανύει δύσκολη περίοδο.

Κίνηση για αυτοδιαχείριση
Από τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις της ΒΙΠΕ Σίνδου έχει ξεκινήσει τον τελευταίο καιρό μια κίνηση για τη δημιουργία ενός φορέα αυτοδιαχείρισης της Σήμερα ένα μεγάλο ποσοστό των εταιρειών στη ΒΙΠΕ  Θεσσαλονίκης υπολειτουργεί, η πλειοψηφία έχει προχωρήσει στην υιοθέτηση  ελαστικών μορφών εργασίας, ενώ δεν είναι λίγες εκείνες που έχουν  κλείσει, αφήνοντας πίσω τους άδεια κτίρια ή ταμπέλες του τύπου “το παρόν  πωλείται”. Βιομηχανικής Περιοχής, καθώς το 95% των οικοπέδων έχει πουληθεί και έχει φύγει από τα χέρια της ΕΤΒΑ ΒΙΠΕ. Όπως τονίζει ο κ. Παπαδόπουλος, στόχος είναι να δημιουργηθεί ένας φορέας που θα εκφράζει τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις, τα προβλήματά τους, τα αιτήματα για τη συντήρηση των υποδομών και θα διαχειρίζεται δαπάνες που θα αντανακλούν τις πραγματικές τους ανάγκες.
Από την πλευρά της η ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ στηρίζει την προσπάθεια αυτή, η οποία κινείται από το Βιοτεχνικό Επιμελητήριο Θεσσαλονίκης, τις εγκατεστημένες επιχειρήσεις και τον Σύνδεσμο Βιομηχανιών Βορείου Ελλάδος (ΣΒΒΕ). “Στηρίζουμε την κίνηση για να δημιουργηθεί ένα διάδοχο σχήμα. Μάλιστα πρόσφατα έγινε μια ευρεία συνάντηση με περίπου 250 εγκατεστημένες επιχειρήσεις για να συζητήσουμε την προοπτική ενός διάδοχου φορέα” τονίζεται από την ΕΤΒΑ-ΒΙΠΕ.

  • Η παλαιότερη και μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Η Βιομηχανική Περιοχή Θεσσαλονίκης στη Σίνδο είναι η μεγαλύτερη και παλαιότερη βιομηχανική περιοχή στην Ελλάδα, η οποία δημιουργήθηκε το 1965 και γιγαντώθηκε κατά τη δεκαετία του ‘80. Σήμερα εντός των ορίων της είναι εγκαταστημένες 727 επιχειρήσεις, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό υπολογίζεται στις 8.000 με 10.000 εργαζόμενους. Η έκτασή της φτάνει τα 10.000 στρέμματα. Στην παρούσα φάση έχει καλυφθεί περί το 95% της εν λόγω βιομηχανικής περιοχής, με λίγα μόνο αδιάθετα οικόπεδα στο βυρσοδεψικό πάρκο.


MINOS ΑΒΕΕ: Φυλάνε σκοπιά οι εργαζόμενοι

Σε μια σύντομη περιήγηση στη ΒΙΠΕΘ ένα πανό επαναλαμβάνεται από γωνιά σε γωνιά. Εργαζόμενοι της εταιρείας θερμοσίφωνων Minos έχουν γεμίσει την περιοχή με το αίτημά τους να πληρωθούν. Κάθονται εδώ και 50 ημέρες έξω από την πύλη του εργοστασίου, φυλάσσοντάς την νυχθημερόν, σε βάρδιες, ώστε να μη βγουν εμπορεύματα, διεκδικώντας μισθούς τεσσάρων μηνών (φωτ.). Είκοσι πέντε εκ των 50 έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας και βρίσκονται σε πόλεμο αγωγών με τη διοίκηση της εταιρείας.
“Τα προβλήματα ξεκίνησαν τον Μάρτιο. Μας έδωσαν το δώρο του Πάσχα, αλλά για τον μισθό μας είπαν ότι θα αργήσουν. Όταν γυρίσαμε από τις άδειες μας είπαν ότι δεν υπάρχει δουλειά ούτε χρήματα. Την ίδια στιγμή όμως η αποθήκη πουλούσε”, σημειώνει ο εκπρόσωπος των εργαζομένων, Δωρόθεος Φλαμουρίδης. Στα μέσα Απριλίου, όπως τονίζει ο ίδιος, η εταιρεία τους ζήτησε να συναινέσουν για να υπαχθεί στο άρθρο 99 του πτωχευτικού κώδικα και μετά σιωπή. “Από εκείνη τη στιγμή και μέχρι σήμερα 25 εργαζόμενοι είμαστε απλήρωτοι, στον δρόμο. Και σα να μην έφθανε αυτό, 16 εργαζόμενοι πήραν μαζικά τον Ιούνιο εξώδικο απόλυσής τους, ενώ βρισκόμαστε σε επίσχεση εργασίας” τονίζει. “Από 18 χρονών εργάζομαι εδώ, 24 χρόνια, και με πέταξαν” σημειώνει με τη σειρά της η Αναστασία Κανάρη, τονίζοντας πως περισσότερες από δέκα εταιρείες στη ΒΙΠΕ βαδίζουν αυτή τη στιγμή στα χνάρια της Minos. “Στις καλές εποχές της η εταιρεία δούλευε με δύο βάρδιες, δεν προλαβαίναμε να βγάλουμε τη δουλειά”. “Θέλουμε να πληρωθούμε. Έχουμε φτάσει σε απόγνωση” αναφέρει ο Θόδωρος Τσιάβος.


ΠΗΓΗ:makthes.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου